İmam Şafii’den aktarılan bir söz var: “Çok alimle tartıştım, hepsini yendim.
çok cahille tartıştım, hiç birini yenemedim“ dermiş. Cahille tartışmak zordur. Cenab-ı hak ta Peygamber Efendimiz (a.s)’ı cahiller konusunda uyarmış ve şöyle buyurmuştur: “(Resulüm!) Sen af yolunu tut, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir.”[1] Ancak hiçbir zaman cahildir, ön yargılıdır, bu ıslah olmaz gibi düşüncelerle insanları kendi hallerine bırakamayız. Yine de her fırsatta Peygamberi metotlarla onların da kazanılmasına gayret etmek gerekir. Yukarda geçen Nahl suresinin 125. Ayeti bu metotlar hakkında bize ip uçları vermektedir. Cenab-ı Hakkın “O vakit Allah’tan bir rahmet ile onlara yumuşak davrandın! Şayet sen kaba, katı yürekli olsaydın, hiç şüphesiz, etrafından dağılıp giderlerdi. Şu halde onları affet; bağışlanmaları için dua et; iş hakkında onlara danış. Kararını verdiğin zaman da artık Allah’a dayanıp güven. Çünkü Allah, kendisine dayanıp güvenenleri sever.”[2] ayet-i kerimesi de bize bu hususta nasıl davranacağımıza dair yol göstermektedir.