Gençlik yaşı, büluğ çağı ile başlar. Bu çağdan itibaren de sorumluluk dönemi başlar. Dolayısıyla hayatın her alanında artık gençlik var olacak ve hukuki bütün haklarını kullanabilecek demektir.

İnsanlar, hukuki olarak iki hakka sahiptirler. Birincisi medeni haklardan istifade (vücup) hakkı. İkincisi ise, medeni hakları kullanma (eda) hakkı. Birinci hakka bütün insanlar doğuştan itibaren sahip olurlar. İkinci hakka ise, eda ehliyetine sahip olan insanlar sahip olurlar.

Temyiz çağına ulaşmış olan çocuklar, lehlerine olabilecek her türlü hukuki haklarını kullanma haklarını eda etme çağına ulaşmış olurlar ve tasarrufta bulunabilirler. Fakat aleyhlerine ve zararlarına olabilecek tasarruflarda bulunamazlar. Bu anlamdan olmak üzere, bağışlama, vakfetme, kefalet, boşama gibi hukuki tasarruflara ehil olamazlar. Çünkü eda ehliyetine sahip değillerdir. Onlar böyle haklarını velileri veya vasileri aracılığıyla yerine getirebilirler.

Erginlik çağına ulaşmış olan gençler ise, İslâm hukukunun onlara verdiği bütün hakları tam olarak kullanma ve istifade etme ehliyetine sahiptirler. Örneğin, ibadetler, evlenme, boşanma, askerlik, hatta devlet başkanlığı görevini üstlenme tasarrufuna varıncaya kadar bütün tasarruf ve salahiyetlere sahip olurlar. Yani rüşdüne ermiş bir insan hangi haklara sahip ise, gençler de o haklara sahiptirler.

Tarih boyunca büyük kahramanlardan bir çoğunun genç insanlardan oluştuğunu düşünürsek gençlik döneminin ne kadar önemli olduğunu anlamış oluruz. Bundan dolayıdır ki, müslümanlar olarak gençliğe büyük ehemmiyet vermemiz gerekmektedir. Bilhassa camilerimize gelen ve bazan bize göre dış görünüşleriyle farklılık arzeden kılık ve kıyafetlerine rağmen gençlerimizi kendimizden uzaklaştırmamaya gayret edelim. Gençliğimizin geleceğimiz olduğunu unutmamalıyız.