Kadınların tesettürünün sınırları bellidir. El, yüz ve ayakları dışında kalan bütün vücut azalarının örtülmesi bir Allah emridir. Fakat “Bir nikâh ümidi beslemeyen, çocuktan kesilmiş yaşlı kadınların, ziynetleri (yabancı erkeklere) teşhir etmeksizin (bazı) elbiselerini çıkarmalarında kendilerine bir vebal yoktur. İffetli davranmaları kendileri için daha hayırlıdır. Allah işitendir, bilendir.”[1] ayeti gereği yaşlı ve cinsellikle hiçbir alakası kalmamış olan kadınlar ziynetlerini/çıplak bedenlerini herkesin yanında açmamak, özellikle süslenip bezenip kendilerini teşhir etmemek şartıyla, normalde giyinmeleri gereken dış elbiselerini çıkarabilirler. Bu durum böyle kadınlar için tanınmış bir ruhsattır. Denebilir ki, bu ruhsat, bu hususta titiz davranma yeteneklerini kaybetmiş olabilecekleri için bir hoşgörüdür. Fakat bu kadınlar, yaşlılıklarına rağmen, ruhi ve bedenî zindelikleri yerinde olup, kendilerine dikkat edebilecek durumda iseler, bunların da iffetli davranıp tesettüre tam olarak riayet etmeleri, kendileri için daha hayırlı olur.