Cahiliye dönemindeki evlat edinme uygulamasına İslam son vermiştir. Dolayısıyla bir çocuğu alıp kendi nüfusuna geçirerek evlat edinmek caiz değildir. Evlat edinme hususunda yasağa muhatap olan mahsurlar şunlardır:

1. Çocuk büyüdüğünde mahremiyet şartlarına uyma zorunluluğu ortadan kalkmaz.

2. Ailenin gerçek çocukları gibi mirastan yararlanamaz.

3. Çocuğun gerçek nesebi gizlenemez, soyadı silinemez; evlat edinen, evlatlığını kendine nispet edemez.

Bu İslami hassasiyetlere dikkat edilerek, sıcak bir yuvaya muhtaç çocukların hadislerde de ifadesini bulduğu üzere bir aile ortamında evlat gibi okşanıp sevilerek muamele görmesinde bir sakınca yoktur. Ancak bu durumda da aşağıdaki şartlara uyulmalıdır:

1. Çocuğun aile içerisindeki bakımı ergenlik çağına kadar yapılmalıdır. Çünkü mahremlik meselesi söz konusudur.

2. Çocuk daha bebekken kendisini alan anne tarafından emzirilerek süt evlat yapılırsa mahremlik meselesi çözülmüş olur.

3. Şayet büluğa ermesine rağmen evde bakımına devam edilecekse, İslam’ın koymuş olduğu mahremiyet şartlarına azami riayet edilebilecek bir ev ortamı gereklidir. Mesela kız ise aynı yaşa yakın bir kız çocuğunun veya erkek ise aynı yaşa yakın bir erkek çocuğunun bulunması gibi.

4. Evlat edinecek ailenin din ve ahlak bakımından güvenilebilir olması gerekir.

Bütün bu şartlara rağmen bir gencin zaruret hâli olmadan mahreminin olmadığı evde kalmasını tasvip etmiyoruz.