Emanete hıyanet etmenin hükmünden önce “Emanet ne demektir?” sorusunu kısaca izah etmeye çalışalım. Emanet, birisinin koruması için bırakılan maddi ve manevi hak; emniyet edilip inanılan şey demektir. “Vedia” da aynı anlama gelir. Vedia, terk edilmiş şey; bir kimsenin bir veya daha fazla kişinin yanında korumaları için bırakmış olduğu mal veya böyle bir akit demektir. Mecelle’de vedia (emanet), “Hıfz için bir kimseye verilen maldır.” diye tarif edilmiştir.”[1]

Emanet (vedia) bir akit olduğu için emaneti yüklenen kişi bazı yükümlülüklerin altına girer. Bunlar, emanet olarak bırakılan şeyi örf ve âdetin sınırları dâhilinde kendi eşyasını nasıl ve nerede muhafaza ediyorsa, emaneti de orada muhafaza etmesi; emanet olarak bırakılan eşyanın kullanılmaması, bir başkasına rehin ve sair şekillerde bir uygulamanın yapılmaması, emanet sahibi eşyasını istediği zaman hemen iade edilmesi vb. yükümlülüklerdir.

Böyle bir emanet, emanet edilen kişi tarafından ihanete uğrayacak olursa, elbette emanete hıyanet etme fiili işlenmiş olur. Emanete hıyanet ise dinimizde yasaklanmıştır. Münafıkların alametlerini sayarken Peygamber Efendimiz (s.a.v.) onlardan birisinin de emanete hıyanet etmek olduğunu şöyle ifade buyurmuştur: “Münafığın alameti üçtür: Konuşursa yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz, bir şey emanet edilirse ona ihanet eder.”[2] Dolayısıyla emanete hıyanet etmek haram kılınmıştır.