Dinî bilgilere sahip olmada iki ölçü vardır: Farz-ı ayn olan (her Müslüman’ın mutlaka yapması gereken) bilgileri elde etmek ve her Müslüman’ın bilmesi lazım olmayan (farz-ı kifâye) bilgilere sahip olmak. Bir Müslüman’ın; örneğin, sahih bir ibadet yapabilmesi için, namazın farzlarını, vaciplerini, sünnetlerini, mekruhlarını ve namazı bozan şeyleri bilmesi farz-ı ayn türünden bir farzdır. Bunların en ince teferruatına kadar öğrenilmesi aşırı gitmek anlamına gelmez. Fakat her konuda fetva verecek kadar bütün bilgilerde mahir hâle gelmek farz-ı ayn değildir. Bunun bazıları tarafından yapılması yeterlidir. Bir bakıma üzerine lazım olmayan, neticesinde dünya ve ahiret maslahatı sağlamayan şeylerle meşgul olmak aşırı olmak demektir.