Bir alacak, bir başka malın veya kabzedilecek başka bir alacağın zekâtı olarak bağışlanamaz. Ancak alacağın kendisi, alacaklı tarafından borçluya bağışlansa zekâta niyet etsin veya etmesin yalnız bu alacağa ait zekât verilmiş sayılır. Fakat bu soruda sorulduğu gibi, bir kimse borcunu ödemekte zorlanan bu borçluya alacağını bir başka malının zekâtı olarak bağışlasa veya zekâtlarına mahsuben borçlu olan şahıstan almasa, böyle bir zekât ödemesi caiz olmaz. Yani zekât borcundan kurtulamaz. Hatta bu alacağını başka bir kimsedeki alacağının zekâtı olarak bu borçluya bağışlasa bununla o kimsedeki alacağının zekâtını vermiş sayılmaz.