İslam dünyasının geleneklerinin çok büyük bir kısmı, İslam dininin getirmiş olduğu esaslara ve prensiplere dayanır. Misafirlik edep ve uygulamalarının temelinde de yine İslami prensipler geçerlidir. Misafirliğe giden insanın, lokantaya giderek yiyecek ve içecek siparişi verir gibi ev sahibine yemek siparişi vermesi doğru olmaz. Ev sahibi neyi ikram ederse ona razı olması gerekir. Misafir ile ev sahibi arasında olan samimiyeti de elbette dikkate almak gerekir. Tanıdığı bir ev sahibinin spesiyali sayılan bir yemeği istemesi edebe aykırı olmaz. Ama böyle bir hukukun olmadığı ailede misafir olan kişinin misafirlik edepleri doğrultusunda hareket etmesi güzel olur.

Sağlık gibi bir sorunu olan misafir, ev sahibini zorda bırakmayacak türden bir şeyi isteme imkânına da sahiptir. Böyle bir durum yoksa ev sahibinin ikramını kabul etmek gerekir. Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.v.) tam da bu konuya işaret ederek şöyle buyurmuştur: “Adama şer cihetinden, misafir gittiği yerde önüne konulanı beğenmemesi kâfidir.”[1] Peygamber Efendimiz, ashabının evlerine gider ve onlara misafir olurdu. Kendisine ikram edilen şeyleri ayrım yapmadan yerdi. Sofrada birkaç tür yemek varsa genellikle içlerinden bir tanesinden yerdi. Yapılan ikramların reddedilmemesi konusunda şöyle buyururdu: “Üç şey vardır ki, bunlar (ikram olunduğunda) reddolunmazlar; dayanacak yastık, güzel koku ve süt.”[2]