Bir iş yaparken ehline sorarak çözüm aranmasına “meşveret” veya “istişare” denir. İstişare ya kişinin kendisini ilgilendiren konularda ya da kamu işleri ile ilgili işlerde yapılır. Kişinin kendi işleriyle alakalı olarak yaptığı istişare sünnettir. Fakat kamu işleri ile ilgili konularda yapılacak istişarenin İslam âlimleri tarafından vacip olduğu ifade edilmiştir.[1] Çünkü Âl-i İmrân suresinin 159. ayetinde istişare yapılması emredilmiştir.[2] Hz. Peygamber (s.a.v.) de istişareyi teşvik etmiş; kendisi de Bedir, Uhud, Hendek gazalarında, Hudeybiye’de, Taif Seferi’nde ve ezan konusunda olduğu gibi birçok defa ashabı ile istişare etmiş ve istişare ile çıkan neticeleri de tatbik etmiştir. Sahâbe-i kirâm, özellikle de Hulefâ-i Râşidîn istişareye büyük önem vermişlerdir.

Bu izahattan sonra istişare neticesinde nasıl hareket edilmesi gerektiği konusu “özel” ve “kamusal” olmak üzere iki şekilde değerlendirilir. Şahsi istişarelerde istişarenin neticesine uymak sünnet, kamuyu ilgilendiren konularda istişare neticesine uymak ise vaciptir, gereklidir.