Şunu belirtelim ki, domuzun her şeyi necis olduğundan ham madde olarak kullanılamaz. Domuz üretelim de onun ürünlerini istihaleye uğratıp gıda konusunda kullanalım, şeklinde bir düşünceye sahip olunmamalıdır. Domuz bu ümmetin imtihanıdır. Jelatin katkı maddesi ise, et ve deri sanayisinin bir yan ürünü olarak üretilir. Bu yüzden Batı ülkelerinde üretim kaynaklarının başında domuz derisi ve domuz kemikleri gelir. Ayrıca küçük ve büyükbaş hayvan artıklarından da elde edilir. Jelatinin İslam’a göre eti yenen hayvanların et, deri ve kemiklerinden üretilmesi durumunda bunun çeşitli gıdalarda katkı maddesi olarak kullanılmasında bir şüphe bulunmaz. Domuz eti, derisi ve kemiğinden üretilen jelatinin gıdalarda kullanımının ise aslına kıyasla caiz olmaması gerekir. Jelatinin %99’u gayrimüslimler tarafından, yılda 380.000 ton miktarında üretilmekte ve yaklaşık 150.000 tonu Müslümanlar tarafından tüketilmektedir. Bu nedenle jelatin ve benzeri gıda katkı maddelerinin İslam’a göre eti yenen hayvani ürünlerden üretilmesi yoluna gidilmelidir. Nebati kaynaktan elde edilmiş jelatin yoktur.