İslam’da asıl olan hayvanın kesiminde, hayvana eziyet etmeden kanını akıtmaktır. Bu nedenle, kesimde kullanılacak aletin gerekli azaları kesecek ölçüde kesici olan demir, ağaç, taş ve cam gibi maddelerden olması gerekir. Diş ve tırnak gibi şeylerle kesim yapılmış sayılmaz. İslami helal boğazlama kurallarının dışında başka yöntemler kullanılarak hayvan kesilmemelidir. Buna göre günümüzde dünyanın çeşitli yerlerinde kullanılan elektrik şoku, tabanca, karbondioksit gazı verme, başına çekiç veya tokmakla vurma, omuriliğine şiş sokma gibi tekniklerin kullanılması, her ne kadar hayvanı teskin edici olarak kullanılıyor olsa da hayvana verdiği eziyet sebebiyle kabul edilemez. Nitekim bayıltıldıktan sonra kesilen hayvanlar, sanki bayıltmadan kesilen hayvanlar gibi çırpınmaktadırlar. Bu da gösteriyor ki, hayvan bayıltma yöntemi ile kesildiğinde iki defa acı hissetmek durumunda kalmaktadır. 

Bununla birlikte, yasal zorunluluk olan ülkelerde bayıltma ve sakinleştirme metotları kullanılarak boğazlamaya “umumi ihtiyaç zarureti”nden dolayı -yasal şartlar elverinceye kadar- cevaz verilebilir. Ancak bayıltılarak kesilen hayvanın, mutlaka hayat-ı müstekirre ile (tam manasıyla canlı olma) şartının muhafazası ve şeri kesim şartlarının mutlaka gözetilmesi gerekir. Tavukların makina ile kesimleri sırasında da makina çalıştırılırken besmele çekilerek düğmeye basılmalıdır. Makina duracak olursa yeniden çalıştırırken besmelenin yenilenmesi gerekir. Tavukların makine ile kesiminde hata olmaması için fazladan bıçaklarla desteklemeli veya hata hâlinde müdahale edecek kasaplar bulundurulmalıdır.[1] Bu zaruretlerin ortadan kaldırılması için bilhassa mezbahalar kurulması, standartlarının oluşturulması, sertifikalı kurumların ikame edilmesi gibi hususlarda Müslümanlar söz birliği içinde hareket etmelidir.[2]