Elbette engellilere bakan, onlara yardımcı olan kimselere bu hizmetlerinin karşılığı Allah tarafından kat kat ve tam olarak verilecektir. Bundan dolayıdır ki, Peygamber Efendimiz engelli kimselere yapılacak her türlü iyilik ve yardımı sadaka olarak değerlendirmiş ve şöyle buyurmuştur: “Âmâya rehberlik etmen, sağır ve dilsize anlayacakları bir şekilde anlatman, muhtaç bir kimseyi ihtiyacını tedarik etmesi için gerekli yere götürmen, derman arayan dertlinin imdadına koşman, koluna girip güçsüze yardım etmen, konuşmakta güçlük çekenin meramını ifade edivermen, bütün bunlar sadaka çeşitlerindendir…”[1]

İlgi ve bakım gereken hasta ve engelli insanlar sabrederlerse, kendileri için hayır kapısına sahip oldukları gibi, yakınları için de sevap kazanma vesilesi olmaktadırlar. Dinimizde hasta ziyareti sünnettir. Ziyaret sırasında hastayı rahatlatmak ve gönlünü hoş tutmak ziyaret edeplerindendir. Hasta ziyaretini teşvik eden ve bunu Müslüman’ın Müslüman üzerindeki haklarından biri sayan dinimiz, hasta bir kimseye hizmet etmeyi elbette daha üstün tutacaktır. Özellikle hasta ve engelliler akrabalardan birisi ise, özellikle anne ve babalarsa onlara hizmet çok önemli ve daha faziletlidir. Çünkü normal zamanlarda, Allah’ın rızasını ve neticede cenneti kazanmanın en büyük vesilelerinden olan anne ve babaya, ağır hastalık veya bir engellilikten dolayı da hizmet ederlerse bunun ne kadar mühim ve faziletli olduğunu izah etmek gerekmez bile.

Engellilik her zaman anne veya babada olmaz. Engelli bir çocuğa bakma durumunda olan fedakâr, cefakâr ve vefakâr aileler de vardır. Bütün engelliler diğer insanların sahip oldukları temel hak ve hürriyetlerin tamamına sahiptirler. İnsan bu dünyaya ahireti kazanmaya gelmiştir. Bu durumdaki kimseler, zor da olsa sabır ve rıza göstermeli ve sevap kazanmayı tercih etmelidirler. Çünkü neticesi çok büyük ecir ve sevaptır. İsyan etmek ve acziyet göstererek, engelliye bakmaktan uzak durmak, gerçekten dünya ve ahireti kaybetmesi demektir. Allah en iyisini bilir.